ESCOLA FERNÁNDEZ AREAL

  A máxia da fortografía permítenos contemplar con saúdade o edificio da escola FERNÁNDEZ AREAL, hoxe desaparecida, e cuxo proxecto (conxuntamente coa Fonte do Cristo) foi un dos primeiros realizados en Galicia polo arquitecto porriñés D. Antonio Palacios.

Don Antonio Fernández Areal, emigrante porriñes con negocio establecido en Guayaquil (Ecuador), fai testamento en Valparaiso (Chile) en 1876, ós 36 anos de idade, e ordena que, daquela porción de bens de que poida dispor con arreglo á lei, "se sacará la cantidad que fuera necesaria para fundar y establecer una escuela de primeras letras en Porriño, lugar de mi nacimiento, dotándola de un Director y de un ayudante y de todos los útiles para que pueda funcionar dicho colegio o escuela".

No ano 1908 funcionaba xa o Patronato, do que era presidente D. Bernardo Fernández Areal (irmán do fundador) e xa se impartían clases. Trala compra a D. Xosé Palacios dun terreo que estaba xusto ó lado da escola, destinado a campo de recreo, e a construcción do enreixado correspondente para o seu peche, quedaron ultimadas as obras en 1910.

Co paso dos anos, o funcionamento do colexio entrou nun período de franca decadencia debido fundamentalmente a problemas económicos. Non xurdíu fórmula ningunha que permitira incrementar o capital efectivo da fundación. Cesan as clases, comezan os roubos de material de ensinanza e de elementos pertecentes ó edificio, con arrincamento de portas e fiestras, desaparecen por inautación os títulos de Débeda Interior e, finalmente é derrubado o edificio.

Daquel luminoso e efímero período de eficaz e exemplar funcionamento das actividades escolares no Colexio Fernández Areal, so permanecen o agradecemento e nostálxico recordo dos que pasaron polas súas aulas, o nome do fundador que figura no "callejero" do Porriño, e o terreno que ocuparon no seu día o edificio e o campo de recreo, o cal foi embelecido coa instalación dun fermoso parque público.